Dag 43: 12 februari 2010

Eindelijk, eindelijk. Hij is d'r. Een Kitchenaid. Erik had er al een hele tijd geleden naar gekeken. Maar duur. Zo duur. Toen kreeg vriendinnetje E. er een met haar verjaardag en begon het bij ons weer te kriebelen. Heel erg te kriebelen. En laat het over 2,5 week mijn verjaardag zijn. Ik ging kijken bij Kamphuis in de stad. Een kookwinkel. Daar was een aanbieding. En nog eentje in de kleur die ik wilde hebben. Mat, donker grijs. Heel mooi. En dezelfde avond - ik was toen op de fiets, dus kon 'm niet meteen meenemen - ben ik 'm gaan halen. Vandaag ben ik aan het bakken geslagen. Eerst een kruidcake met amandelen. Heerlijk! En passant ook nog even een te mooi bakblik gekocht. Samen met Erik heb ik ook nog 2 focaccia's gebakken. Met parmezaanse kaas. Overheerlijk!

Dag 42: 11 februari 2010

Je moet even kijken en je hoofd draaien en het heeft wat uitleg nodig (links is de onderkant en rechts de bovenkant), maar Dagmars eerste poppetje is een feit. Ik vroeg haar of ze een rondje wilde tekenen. Dat deed ze. Daarna verzocht ik om beentjes en armpjes. Die plakte ze op de juiste plek. Ook oogjes, een mondje en haartjes kregen een plekje. Zonder dat ik haar iets aan moest wijzen. Een prachtig mannetje!

Dag 41: 10 februari 2010

Geen nieuwe foto, maar een paar uit de oude doos. Foto's die samen de uitnodiging voor mijn 30e verjaardagsfeestje vormen. Het wordt steeds duidelijker hoeveel Dagmar eigenlijk op mij lijkt. Geweldig!

Dag 40: 9 februari 2010

Mijn kerstpakket bestond dit jaar uit het KeuzeKado. Stond genoeg leuks in, maar allemaal net niet. Peppie-en-kokkie kwaliteit over het algemeen. Dan heb ik liever niks. Maar... er stonden ook boeken in. Leesboeken die ik allemaal al had gelezen. En een boek van Nigella Lawson. Heel goed! Mijn goeroe. Op de tweede plek na Leila Lindholm. Ik moest ellenlang wachten tot ie er was, want het boek was in herdruk. Vandaag lag ie in de brievenbus. Nou ja, een briefje dat ie bij de buren geleverd was. Het boek, welgeteld 390 bladzijdes dik, zat namelijk in een doos waar normaal wijnflessen inzaten. In ieder geval, die grootte daarvan. Hoezo, onnodig. Maar... het wordt nu weer tijd voor lekkere maaltijden in plaats van te veel koekjes en muffins en taarten!

Dag 39: 8 februari 2010

Jorunn is al een paar dagen van d'r padje. Niet in d'r hum. Niet helemaal lekker. Het begon vrijdagmiddag. Veel huilen, 2 uur achter elkaar. Non stop. Nu waren we dat van haar gewend de eerste 13 weken van haar leven, maar zo lang huilen hebben we al een hele tijd niet gehad. Dus ik was ook van de kaart. Wist het niet meer. Misschien was het de kiwi die ze had gehad. Want zondag gebeurde precies hetzelfde, nadat ze kiwi had gegeten. Nu is het gissen, want ze kwakkelt wat met haar gezondheid. Snotteren, hoesten, koorts en verhoging. Maar frappant was het wel. Vandaag wilde ze gewoon niks. Alleen lekker huilen. En bij mama zijn. Zien. Bij Dagmar zijn. Zien.

Dag 38: 7 februari 2010

Jorunn begint het te snappen. Op commando lachen. Of iemand om d'r vinger winden. Jorunn begint te begrijpen dat ze een eigen persoontje is en dat ze daarmee dingen voor elkaar krijgt. Zo wil ze graag 'heel lief' naar je lachen. Deed haar zus precies zo. Al is deze dame een graadje erger. Jorunn is van de categorie: de schele verneukt de blinde. Dan is zij de schele en dan ben ik de blinde. Tja... van je dochter moet je het hebben!

Dag 37: 6 februari 2010

Er zijn 2 dingen waar ik rustig van word als ik opgefokt ben. Autorijden en bakken. Toevallig bak ik op het moment erg veel, maar dat heeft dan weer niks te maken met vaak opgefokt zijn. Nee, soms uit verveling. Maar ook om te testen voor mijn verjaardagsfeestje aan het eind van de maand. Ik moet natuurlijk wel wat eetbaars presenteren! Vandaag was ik wel opgefokt. Chagrijnig. Heel erg. Kan gebeuren. Dus in de chill-mode in de weer in de keuken. Heerlijk. Het resultaat mag er zijn. Beetje van mezelf. Beetje van Elske. En een beetje uit de bijbel van Leila Lindholm.

Dag 36: 5 februari 2010

Vandaag is een dag van niks doen. Dat weet ik nu al. Ik werk niet op vrijdag, de kindjes zijn niet naar de creche. Erik is wel aan het werk. Vrijdag is een dag van hangen en schoonmaken. Teletubbies kijken en mail checken. Vandaag zal er geen noemenswaardige foto van een noemenswaardige gebeurtenis komen. Tenzij Jorunn ineens bedenkt dat ze kan lopen. Dan krijg je daar alsnog een foto van. Vandaar maar even een fotootje van mijn Hema-meisje. Hema heeft leuke kleertjes voor kindjes. Jammer dat half Nederland erin loopt. En dat is niet mijn ding dan weer. Ik hou van unieke kleertjes en haal ze het liefst uit de grootste (of kleinste, hoe je het wil noemen) gaten in de wereld. Maar deze keer had ik zin in wat kleurigs, wat fleurigs. En kwam dit uberhippe rokje tegen. Buiten haar onderbroekje-van-H&M (omdat die beter zitten dan die van de Hema) is ze h-e-l-e-m-a-a-l in Hema. Oh ja, en de schoenen, die kwamen uit Australie. Daar hebben ze geen Hema. Maar hadden ze die daar, dan verkochten ook zij Hema-Uggs...

Dag 35: 4 februari 2010

Een dag vrij voor mij. Vakantiedagen in overvloed, tijd voor een dag voor mezelf. De kindjes naar de creche. Waar word ik blij van? Van taarten bakken. Dus trok ik mijn 'bijbel' weer uit de kast (Leila Lindholm - A Piece of Cake) en ging aan de slag. Resultaat: een kleverige chocoladetaart, die iets minder kleverig is geworden dan waarschijnlijk de bedoeling was. Het bakblik was ook iets groter dan aangegeven. Maar goed, voor de volgende keer, de ingredienten maar verdubbelen. Ook al is ie niet zo kleverig als de bedoeling, lekker is hij wel! Overheerlijk! Kandidaat voor mijn 30e verjaardagsfeestje!

Dag 34: 3 februari 2010

Voor Dagmar kochten we ruim 2 jaar geleden een Bumbo seat. Beetje jammer dat zij zich daar - ondanks de reclames dat kindjes er onmogelijk uit konden komen - direct uit wist te wurmen. De Bumbo werd dus niet veel door haar gebruikt. Jorunn is nu zover dat ze kan zitten, maar nog net niet goed genoeg haar evenwicht kan houden. Dus probeerden we gisteren de Bumbo maar weer eens. En deze dame - waarvan we de laatste maanden al ontdekt hadden dat ze wat rustiger is dan haar grote zus - bleef hartstikke mooi zitten en vind het geweldig in het stoeltje!

Dag 33: 2 februari 2010

Dagmar groeit de pan uit. Ze is bijna 1 meter. De zomerkleren van 2009 gaan haar dus niet meer passen. Dat was maat 92. Aangezien het nu overal uitverkoop is, sla ik mijn slag. Op internet koop ik een halve zomercollectie kleding voor haar. Waaronder te leuke Roxy Teeny Wahini (de naam alleen al maakt me vrolijk) kleertjes. Het pakket is gewoon een dikke doos, vol met t-shirts, korte broekjes en een uberhip jurkje van Eager Beaver. Tijd voor zomer!

Dag 32: 1 februari 2010

We vervelen ons, dus gaan we muffins bakken. Muffins met verse frambozen uit de tuin van opa en oma. Die zaten nog in de vriezer van afgelopen zomer. Ze zijn heerlijk zuur bij de uberzoete muffins. Dagmar verzoekt om muffins zonder frambozen. Dagmar is 'allergisch' voor fruit. Zelfs appelmoes gaat er niet in...

Op de foto voelt Dagmar zich trouwens zwaar betrapt. Ze is de beslagkom aan het leegsnoepen.

Dag 31: 31 januari 2010

Joan as Policewoman @ Oosterpoort.

Ergens ver weg - het lijkt verder dan het is - staat Joan Wasser. Het concert was mooi, maar jammer dat de bassiste er niet bij was. De vervanging, een kerel achter allemaal apparaten, was leuk om te zien, maar geen gehoor. Jammer!

Wel leuk: een gesigneerde cd van Cover!